نمایشگاه قلمرو بحرانی با شیت ها و ماکت های فضای شهری از 4 تا 9 دی ماه، با حمایت شهرداری تهران و خانه هنرمندان ایران برگزار می شود.
Landscape Urbanism از طریق استفاده از سنتهای طراحی منظر جهت نشان دادن پویایی شهرسازی معاصر، دانش و تکنیکهای مهندسی محیطی، استراتژی شهری و اکولوژی منظر را ترکیب کرده و همچنین دانش پیچیدگی و پیدایش، ابزارهای طراحی دیجیتال و تفکر بوم شناسی سیاسی را به خدمت میگیرد. از طریق این ابزارها Landscape Urbanism درگیریهای مادی جدیدی را مطرح میکند که در چارچوب شهرسازیی به عنوان پدیدهای اجتماعی، مادی، بومی تصور گردیده و عمل می کنند و پیوسته توسط عناصری وابسته به فضا و زمان که دیگر اجزی شبکه اند تعدیل و تنظیم میگردد.
به گزارش سایت خبری خانه هنرمندان ایران، نمایشگاه Critical Territories در خانه هنرمندان برگزار می شود.نمایشگاه قلمرو بحرانی، منتخبی از آثار دانشجویان دانشگاه AA لندن، یکی از معتبرترین دانشگاه ها در رشته معماری و شهرسازی است. دانشجویان این دانشگاه با هدف عملی کردن طرح ها و تئوری هایی برای بهبود فضای شهری، آثار خود را در 6 کشور معتبر جهان به نمایش گذاشته اند.آثار ارائه شده در قالب شیت ها و ماکت هایی از فضای شهری با عنوان قلمرو بحرانی است که با حضور اساتید و سخنرانی از کشور انگلستان همراهی می شود.
شرایط ساخت ناهمگن، گذر از سنت گرایی، رشد بی رویه شهرها و بروز بلایای طبیعی، چالشهای قابل توجهی را پیش روی قواعد و هنجارهای معمول طراحی قرار میدهند، نیازمند برخوردی بوده که فراتر از ترمیم سریع یا راه حال موضعی عمل میکند. در چنین بستری Landscape Urbanism در آمریکای شمالی و اروپا به عنوان یک نظام طراحی جدید جهت پاسخگویی به نیازهای مشخص و ظرفیتهای ویژه این شرایط پدیدار گشته است.
درLandscape Urbanism منظر به عنوان هنری صحنه آرایانه که شهر را زیبا، سبز یا طبیعت گرا جلوه دهد درک نمیشود، بلکه به عنوانه قالبی از عملکردهای مرتبط، قابل سنجش و زمانمند میباشد که به واسطه? آن شهر تصور میگردد: شهر به عنوان یک چشم انداز، یک فرایند اکولوژیک تدریجی و پیچیده نمودار میگردد.شرایط ساخت ناهمگن، گذر از سنت گرایی، رشد بی رویه شهرها و بروز بلایای طبیعی، چالشهای قابل توجهی را پیش روی قواعد و هنجارهای معمول طراحی قرار میدهند، نیازمند برخوردی بوده که فراتر از ترمیم سریع یا راه حال موضعی عمل میکند. در چنین بستری Landscape Urbanism در آمریکای شمالی و اروپا به عنوان یک نظام طراحی جدید جهت پاسخگویی به نیازهای مشخص و ظرفیتهای ویژه این شرایط پدیدار گشته است.
Landscape Urbanism از طریق استفاده از سنتهای طراحی منظر جهت نشان دادن پویایی شهرسازی معاصر، دانش و تکنیکهای مهندسی محیطی، استراتژی شهری و اکولوژی منظر را ترکیب کرده و همچنین دانش پیچیدگی و پیدایش، ابزارهای طراحی دیجیتال و تفکر بوم شناسی سیاسی را به خدمت میگیرد. از طریق این ابزارها Landscape Urbanism درگیریهای مادی جدیدی را مطرح میکند که در چارچوب شهرسازیی به عنوان پدیدهای اجتماعی، مادی، بومی تصور گردیده و عمل می کنند و پیوسته توسط عناصری وابسته به فضا و زمان که دیگر اجزی شبکه اند تعدیل و تنظیم میگردد.
Landscape Urbanism در پی ایجاد و برقراری ارتباط بنیان گسترده ایست که هر پروژهای بر اساس آن باید به انجام برسد. Landscape Urbanism در جستجوی ساز و کارهای اعتبار، برگرفته از چرخه بازخوردی مستقیم از مواجهه پروژه ها، مکانهایشان و قابلیت هایی که در این میان پدید میآیند، میباشد، از این رو بازنگری مداوم روشهای به کار گرفته شده را ترغیب میکند. Landscape Urbanism همزمان در تعامل با چارچوبهای سیاسی موجود، شخصیتی را برای ایجاد برنامههای زمانمند قائل میباشد.
در چنین شرایطی، مشاور Groundlab به طور فعال مطرح کردن الگوهای جایگزین شهرسازی، باز اندیشی ساختارهای سازمانی، نمودار کردن شبکههای شهری جدید، نمایه سازی محدودههای شهری، جستجوی قابلیت تولیدی ماده و روشهای ترسیم که در Landscape Urbanism توسعه یافتهاند را دنبال میکند. این طرحها در چارچوبهایی مشخص مورد آزمایش قرار میگیرند و از این طریق است که توسعه این انتظام فکری در دو محدوده آموزش و عمل قوام مییابد.
در چنین شرایطی، مشاور Groundlab به طور فعال مطرح کردن الگوهای جایگزین شهرسازی، باز اندیشی ساختارهای سازمانی، نمودار کردن شبکههای شهری جدید، نمایه سازی محدودههای شهری، جستجوی قابلیت تولیدی ماده و روشهای ترسیم که در Landscape Urbanism توسعه یافتهاند را دنبال میکند. این طرحها در چارچوبهایی مشخص مورد آزمایش قرار میگیرند و از این طریق است که توسعه این انتظام فکری در دو محدوده آموزش و عمل قوام مییابد.